Dagelijks Leven ontstond in 2012 vanuit de overtuiging dat wonen en zorg voor mensen met geheugenproblemen anders én beter kon. Directeur en mede-oprichter Han Schellekens: “In die tijd zag je nog veel grootschalige en verouderde verpleeghuizen waar mensen met dementie op een gesloten afdeling woonden, of dat nu paste of niet. Meer kleinschalige woonvormen zaten veelal in het hogere prijssegment, vooral bereikbaar voor de happy few. Dat ook mensen die een laatste thuis zoeken iets te kiezen hebben, leek ons mooi.”

Mededirecteur Jeroen Kleinjan licht toe: “Dagelijks Leven is een keten van kleinschalige woonzorglocaties voor mensen met geheugenproblemen. Op dit moment hebben we 71 locaties in heel Nederland. De locaties zijn klein, voor maximaal 21 bewoners, en staan bij voorkeur midden in woonwijken. De financiering is gebaseerd op het scheiden van wonen en zorg; de bewoners betalen de huur aan ons – iets meer dan 800 euro per maand inclusief service- en verblijfskosten – en de Wlz-zorg is gecontracteerd bij regionale zorgkantoren op basis van VPT zonder behandeling.”

Weten waar je aan toe bent

Dat klinkt praktisch en logisch. Wat is het geheim? Han: “Een paar dingen: de focus op één doelgroep, een heldere filosofie, standaardisatie en efficiency door de schaalgrootte. Het concept is van a tot z doordacht, we bouwen overal vrijwel dezelfde panden en werken met vaste partijen. Zo hoeven we niet steeds op zoek naar oplossingen. We zeggen altijd: alles is zoveel mogelijk standaard behalve de zorg voor onze bewoners.”

Reden genoeg voor Frank van Kuppeveld, wethouder wonen in Pijnacker-Nootdorp, om samen op zoek te gaan naar een geschikte locatie in zijn gemeente. “Sinds de verzorgingshuizen zijn afgeschaft, kampen ook wij met een groot tekort aan woonzorgvoorzieningen. Dagelijks Leven heeft een prima kleinschalig concept, de locaties zien er niet alleen mooi uit, maar hebben ook een heel plezierige sfeer. Totaal anders dan de bejaardenhuizen van vroeger. Voor de gemeente is het fijn om van tevoren precies te weten waar je aan toe bent en één aanspreekpunt te hebben. Het is een proven concept; het geeft veel vertrouwen dat je het vooraf in andere gemeenten kunt bezichtigen.”

Geadopteerd door de wijk

Hoe vind je als landelijke organisatie je plek in een nieuwe gemeente? Jeroen: “Een team van locatieverwervers is voortdurend op zoek naar locaties en in gesprek met gemeenten, ontwikkelaars en andere relevante partijen. Kort na het indienen van de vergunningaanvraag voor de bouw gaan zogenoemde opstartmanagers kennismaken met de lokale zorgketen, de wijkteams, huisartsen, fysiotherapeuten, apothekers et cetera. En de mensen die de locatie gaan runnen, komen al ruim voor de start in dienst om de wijk goed te leren kennen. Dat maakt dat we meestal heel welkom zijn, het huis met zijn bewoners wordt bijna geadopteerd door de wijkbewoners. Zij weten: dit is er ook voor ons als het ooit nodig is.”  

Van Kuppeveld: “Omwonenden hebben vaak veel vragen bij iets nieuws in de wijk: ‘wat komt er nu weer in mijn achtertuin, gaat dat geen overlast geven?’ Hier was en is vanuit Dagelijks Leven veel aandacht voor. Wat ook helpt is dat de zorgmedewerkers hier uit de buurt komen, ook dat draagt bij aan het lokale, vriendelijke karakter.”

Levensverhaal

Tot slot, vanwaar de naam Dagelijks Leven? Han: “Voordat iemand bij ons komt wonen, verdiepen we ons samen met de familie in de achtergrond en tekenen het levensverhaal op, zodat de nieuwe bewoner het ‘dagelijks leven’ kan leiden dat bij hem of haar past. De een werkt graag in de tuin, de ander helpt in de keuken, dat kan allemaal. Een van onze bewoners is zijn leven lang postbode geweest. Toen hij hier kwam wonen was hij vaak onrustig, hij bleek nog veel bezig te zijn met zijn geliefde vak. Inmiddels heeft hij hier zijn eigen brievenbus en sorteert hij de post voor bewoners. Samen met zijn zoons ontstond een prachtig plan: zij filmden zijn oude postroutes, die hij nu weer dagelijks kan ‘fietsen’ op een hometrainer, gekoppeld aan de televisie. Alles komt terug, hij doet weer mee, en praat met stralende ogen over vroeger.”